Je ziet het niet. Tot je eromheen loopt. Dan zie je de schade. Vijf jaar lang zijn onze inwoners al aan het touwtrekken. Je kunt je voorstellen dat dit veel negatieve emotie bij mensen heeft gegeven. Ik houd me bezig met de concrete hersteloperatie in het kader van de aardbevingen in onze gemeente. Het hele dorp Overschild wordt opnieuw opgebouwd. Dat is stevig doorwerken. Samen met aannemers, bewoners en met nutsbedrijven. Het dorp wordt grotendeels gesloopt maar het leven hier blijft gewoon doorgaan. Naast de soms heftige emoties heb ik ook te maken met veel praktische zaken. Deze gemeente wil niet vanuit de ivoren toren van bovenaf bedenken wat goed is voor de inwoners. Ik krijg krijg het vertrouwen en voel de verantwoordelijkheid om in gesprek met onze inwoners dingen voor elkaar te krijgen. Het belang van de inwoners, dat is mijn drijfveer Onze dienstverlenende houding spreekt me dan ook enorm aan. Ik wil durven onderzoeken, buiten gebaande paden gaan zonder dat ik word afgerekend. Ik ervaar deze ruimte hier. Ik ben heel positief over het contact met mijn collega’s. Ik kan overal binnenstappen en met iedereen het gesprek aangaan, vragen neerleggen. Ik ervaar in onze gemeente een open houding om verder te komen. Groningers hebben de naam stug te zijn, maar ik kan niet anders zeggen dan dat we betrokken zijn bij elkaar.